Kunstig intelligens blir i prinsippet l?rt opp til ? ha rett. Gjennom ? bli mata med dr?ssevis av eksempel fr? det verkelege livet, skal KI-en l?re seg ? svare eller handle slik eit supermenneske ville gjort det.
Benedikte Wallace ?nska ? utforske kva nytte KI kunne ha i dans. I doktorgraden sin brukte ho over eit ?r p? ? samle ekte danseeksempel og putte dei inn i datamaskina. Rundt 30 dansarar var innom opptaksrommet og improviserte til musikk f?r KI-en vart mata med hundrevis av ?snapshot? fr? dansen deira.
S? vart han beden om ? danse sj?lv – som strekar p? ein skjerm.
– Omtrent halvvegs i graden hadde eg endeleg noko som s?g ut som dans. Men d? fann eg at dei eksempla dansarane likte best, var eksempla der KI-en gjorde feil, seier Wallace, som jobbar ved RITMO Senter for tverrfaglig forskning p? rytme, tid og bevegelse, Universitetet i Oslo.
Ein arm p? tre meter
Br?tt hadde ho eit funn som kan fortelje mykje om kva nytte kunstig intelligens kan ha i kreative yrke.
– Dansarane ?nska ikkje ein perfekt kopi av ein menneskeleg dansar. Dei ?nska ? bli overraska: ? sj? noko som ikkje er menneskeleg.
Det som skapte begeistring, var rare r?rsler – ein arm som strekte seg til ? bli tre meter lang, eller som kr?lla seg saman til ein liten ball. Armar og bein som b?ygde seg i vinklar som ville vore umoglege for menneske, var ogs? popul?re.
– Dansarane tok til ? sp?rje seg korleis dei kunne omsetje slike r?rsler til sin eigen kropp.
Ein dytt til kreativiteten
Fenomenet er ikkje heilt ukjent. If?lgje Wallace finst det fleire eksempel p? at absurde inntrykk utanfr? kan brukast for ? setje i gang kreative prosessar.
I 1975 ga musikaren Brian Eno og multimedia-artisten Peter Schmidt ut ein spesiell kortstokk: Kvart kort tilbaud ein s?kalla aforisme, til d?mes ei setning eller eit sitat som skulle hjelpe kunstnarar ? kome forbi skapande blokkeringar.
– I forsking p? inspirasjon og kreativitet, ser vi ofte at dette kjem opp. Det ? bli overraska eller utfordra, kan verke positivt p? inspirasjon, motivasjon og probleml?ysing.
? bruke KI p? denne m?ten er likevel utanom det vanlege, if?lgje Wallace.
– Skal ein KI gje deg vêrmeldinga for morgondagen, ?nskjer du ikkje at han skal fortelje deg noko umogleg. Men mine resultat tydar p? at vi m? tenkje annleis n?r KI skal brukast i ein kreativ praksis. Kanskje m? vi utforske det urealistiske; det som berre kan kome fr? noko som ikkje er menneskeleg.
– M? jobbe tett med brukarane.
I den vidare utforskinga av KI og kreative yrke, meiner Wallace blir det kan vere lurt ? tenkje nytt om metode.
– I alle fall m? vi jobbe tett opp mot milj?a som er meint ? bruke det, meiner ho.
Sj?lv let ho dansarane f? pr?ve ut KI-en f?rst etter at alle data var mata inn. D? hadde ho jobba hardt for ? f? maskina sin dans til ? sj? realistisk ut.
– Hadde eg starta i motsett ende, slik at eg f?rst snakka med dansarane om kva dei ?nska seg, ville nok avhandlinga tatt ei anna retning.
Ein ny dans
Wallace trur at KI i framtida vil kunne brukast p? ulike m?tar i kreative yrke.
– I dag finst det framleis tekniske hinder. N?r det gjeld dans, kan ikkje maskina generere dette med det same – det krev mykje dataproduseringskraft. Og st?r du p? ei scene, er ti sekund uendeleg lenge ? vente, seier ho.
Men framover vil det g? stadig raskare. Etter kvart kan det bli mogleg ? bruke ein app p? mobilen.
– D? trur eg vi vil f? sj? ganske kule 澳门葡京手机版app下载 mellom KI og menneske.
Kanskje vil vi f? sj? andre typar f?restillingar, for eksempel der dansarar sine r?rsler blir mata inn i KI-en medan dei skjer og KI-en responderer med sine r?rsler like etter, foresl?r ho.
– Men er det ein ting eg har l?rt, er det at eg som kjem fr? forskingssida alltid vil vere litt bakp?. N?r desse tinga er supertilgjengelege og enkle ? bruke – for alle – vil det skje ting som eg sannsynlegvis ikkje no kan gjette meg fram til. D? vil vi verkeleg sj? kva plass KI ender opp med ? f? i kunstverda.